سخنان خانم فاخته زمانی در جمع اعضاء کنگره آمریکا در باره مسائل آ

سخنان خانم فاخته زمانی در جمع اعضاء کنگره آمریکا در باره مسائل آذربایجان

آذربایجان اویرنجی حرکاتی : من به اینجا آمده ام که مشکلات آذربایجانی هایی را که در ایران زندگی میکنند، کسانی که حقوق اولیه انسانی آنان مستمرا نقض شده و صدای آنان خفه میگردد، تشریح کنم.

آذربایجانی ها با بیش از 20 میلیون جمعیت، بزرگترین اقلیت در ایران را تشکیل میدهند. آنان اساسا در شمال و شمال غربی ایران ساکنند، ضمن اینکه در شمال شرقی و مرکز ایران و همچنین در پایتخت ایران- تهران نیز زبان آذربایجانی صحبت میشود. همه این مردم در زیر سلطه رژیم اسلامی ایران قرار داشته و حقوق اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آنان به شدت نقض میگردد.

از سالهای 1920 به این طرف، سیاست حکومت ایران در هر دو دوره سلسله پهلوی و رژیم اسلامی عبارت از سیاست تبعیض وآسسیمیلاسیون اجباری جمعیت غیر فارس بوده است. رژیم جدید پس از انقلاب 1979، مناطق اداری آذربایجان را به میزان بیشتری از هم جدا کرده و عنوان آذربایجان را از اغلب بخش های اراضی آن حذف کرده است. (بطور نمونه در سال 1993 آذربایجان شرقی را به دو استان آذربایجان شرقی واردبیل تقسیم کرد.) در واقع حکومت ایران این فارسیزه کردن وسیع نام ها را نه فقط در مورد نقاط جغرافیائی، بلکه به نام گذاری کودکان در شناسنامه های آنان نیز گسترش داده است. به این مفهوم که والدین آذربایجانی اجازه ندارند که نام هائی با ریشه آذربایجانی را برای فرزندان خود انتخاب کنند.

موقوف کردن زبان آذربایجانی در مرکز تلاش حکومت برای آسیمیله کردن مردم آذربایجان قرار دارد. مردان و زنان صرفا به خاطر کار های ساده ای نظیر داشتن کتاب های آذربایجانی، تشکیل کلاس های آموزش زبان آذربایجانی و شرکت در فستیوالهائی برای صیانت از فرهنگ ملی خود دستگیر شده اند. تا به امروز مطلقا هیچ کتاب درسی که به زبان آذربایجانی باشد اجازه نشر یافته است. تقریبا تمام ادبیات کودکان بزبان فارسی بوده و حتی یک مدرسه برای نوشتن و خواندن زبان میلیون ها آذربایجانی وجود ندارد.طریقه دیگری که حکومت تلاش کرده که حقوق انسانی و آزادی بیان آذربایجانی ها را پایمال کند استفاده از وسائط ارتباط جمعی بوده است. تنها برنامه های موجود به زبان آذربایجانی در رادیو و تلویزیون عبارت از پوشش محدود فرستنده های دولتی است که در آن صرفا اخبار و تبلیغات دولتی به نوعی از زبان آذربایجانی فارسیزه شده که به فآذری موسوم شده است ترجمه میشود. فآذری ( درست مثل اسپانگلیش) ترکیبی از زبان آذربایجانی با تزریق سنگین زبان فارسی است. البته که این دو زبان از ریشه با هم فرق دشته و کاملا از گروه های زبانی متفاوتی مشتق شده اند. این تاکتیک، آسیمیلاسیون فرهنگی و زبانی آذربایجانی را تشدید کرده و بنا به نظرمغز های متفکر طراح آن، در نهایت موضوعیت زبان آذربایجانی کاهش یافته و با از دست دادن  وضعیت یک زبان به بصورت لهجه ای از زبان فارسی در میاید.آذربایجانی ها بصورت روزمره و آشکارا در رادیو، تلویزیون و مطبوعات سراسری مورد توهین قرار میگیرند. ( تمام رسانه ها زیر نظر دولت اداره میشوند.) آنان در قالب شخصیت هائی که از نظر هوش مشکل دارند نمایش داده میشوند و با تمثیل آنان بصورت “خر” و “سوسک” به آنان شخصت غیر انسانی داده میشود.در مجموع، آذربایجانی ها به خاطر عدم فصاحت آنان در زبان فارسی (زبان رسمی در ایران) با عقب ماندگی مترادف میشوند. انگیزه این تبعیض به دلیل نیاز به آسسیمیله کردن و فشار بر روی اقلیت آذربایجانی بوده و مفصلا توسط محققین غربی نظر دکتر برندا شافر و دکتر علیرضا اصغرزاده و دیگران مورد تحقیق و تحلیل قرار گرفته و مستند شده است.در 12 ماه مه سال 2006، روزنامه ایران، روزنامه رسمی دولت، کاریکاتوری را که در آن آذربایجانی ها به سوسک تشبیه شده بودند انتشار داد. صد ها هزار آذربایجانی در سراسر کشور به خیابان ها ریختند تا اعتراض خود را در جریان تظاهرات مسالمت آمیز ابراز نمایند. در مقابل، واحد های ضد شورش سپاه پاسداران انقلاب، واحد های ویژه و نیروی بسیج به تظاهر کنندگان حمله کردند. حد اقل 27 نفر کشته شدند و صدها نفر مجروح گردیدند. خیلی ها نیز با اسلحه های ساچمه ای کور شدند. پس از آن سرویس های اطلاعاتی ایران شروع به دستگیری های وسیع کردند. صد ها نفر از جمله نوجوانان دستگیر شدند.

رسانه های غربی عمدتا در موضوع نقض حقوق آذربایجانی ها در ایران ساکت مانده اند. تعداد کمی در خارج از کشور از وحشیتی که در ایران بر علیه آذربایجانی هااعمال میشود اطلاع دارد. عفو بین الملل، دفتر کمیسیون عالی برای حقوق بشر(OHCHR) و اخیرا وزارت خارجه آمریکا جزو معدود آنهائی هستند که نگرانی خود را نسبت به سلامتی آذربایجانی هائی که دستگیر شده اند ابراز نموده و از حکومت ایران طلب کرده اند که به حقوق آذربایجانی ها و الزام های بین المللی خود احترام به گزارد.فعالان آذربایجانی مستمرا در تقلای کسب حقوق اولیه خود نظیر حق آموزش به زبان طبیعی مادری خود میباشند. آنان اجازه تجمع در مکان های عمومی یا در خانه های خود در ایامی که برای تاریخ ملت آذربایجان حائز اهمیت است نظیر یادبود قهرمانانی مثل بابک، ستارخان، باقرخان، و همچنین رهبران سیاسی نظیر پیشه وری ندارند. فعالان حقوق بشر آذربایجانی مستمرا بازداشت شده و در زندان های ایران مورد بد رفتاری قرار میگیرند. حتی روحانیون آذربایجانی که تلاش میکنند که نسبت به حقوق کاملا اولیه انسانی اگاهی بدهند زندانی شده اند.

فعالان حقوق بشر آذربایجانی فاقد منابعی هستند که رژیم ستمکار ایران را به چالش بکشند. آنان در نتیجه استفاده از ابزار اولیه ارتباطی، زندگی خود را به خطر می اندازند. جنبش حقوق ملی در ایران هر چند فاقد تجربه بین المللی یا فاقد حمایت از خارج میباشد اما در عین حال قوی ترین چالش در مقابل رژیم ایران است.  سیاست ایالات متحده آمریکا نسبت به ایران حول توجه به تهران است در حالی که بزرگترین چالش برای ژیم ایران در استان ها قرار دارد، جائیکه اقلیت های قومی متمرکز هستند.ما میخواهیم که آذربایجانی ها و دیگر اقلیت ها مورد حمایت قرار گیرند. آنها نیاز دارند بدانند که دنیا به آنها توجه دارد. آنها نیاز دارند بدانند که به خطر انداختن زندگی اشان برای حقوق برابر، به هدر نمی رود. آنها به امید احتیاج  دارند و برای آن به جامعه جهانی چشم دوخته اند.دانستن اینکه آنان حمایت جامعه جهانی را دارند، آنها را برای ادامه مبارزه برای حقوق برابر نیرومند میکند. این به معنی ثبات و دموکراسی بزرگتری برای ایران و در بعد وسیعتر برای خاورمیانه است.  اقلیت های ایران عوامل تغییر در کشوری هستند که خیلی به آن احتیاج دارد. آنان برای یک تحول مثبت در ایران تلاش میکنند و نیاز دارند که هر کمکی را به توانند دریافت کنند.

- فاخته زمانی ( مسئول انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران ( آداپ )