تقویم تقسیم آذربایجان جنوبی (در ایران)
آذربایجان اؤیرنجی حرکاتی:
1- در تاریخ 16/8/1316به موجب قانون مجلس پهلوی اول، تقسیمات کشوری دوران ممالک محروسه قاجار و همچنین اسامی تاریخی ایالات حذف و در اقدامی سفیهانه کشور ایران به شش استان شمال غرب،غرب،شمال،جنوب،مکران و شمال شرق تقسیم می شود.
2- کوتاه مدتی بعد در آذرماه همان سال با تجدید نظر در تقسیمات سابق،کشور ایران به ده استان تقسیم شده و بصورت مضحکی بر اساس شماره هایی از یک تا ده نام گذاری می شود.تبریز مرکز استان سوم و ارومیه مرکز استان چهارم شده حدود آذربایجان و نام آذربایجان بطور کامل از نقشه کشور حذف می شود.در این تقسیم بندی اردبیل جز
تقویم تقسیم آذربایجان جنوبی (در ایران)
آذربایجان اؤیرنجی حرکاتی:
1- در تاریخ 16/8/1316به موجب قانون مجلس پهلوی اول، تقسیمات کشوری دوران ممالک محروسه قاجار و همچنین اسامی تاریخی ایالات حذف و در اقدامی سفیهانه کشور ایران به شش استان شمال غرب،غرب،شمال،جنوب،مکران و شمال شرق تقسیم می شود.
2- کوتاه مدتی بعد در آذرماه همان سال با تجدید نظر در تقسیمات سابق،کشور ایران به ده استان تقسیم شده و بصورت مضحکی بر اساس شماره هایی از یک تا ده نام گذاری می شود.تبریز مرکز استان سوم و ارومیه مرکز استان چهارم شده حدود آذربایجان و نام آذربایجان بطور کامل از نقشه کشور حذف می شود.در این تقسیم بندی اردبیل جز استان سوم است.
3- این تقسیم بندیهای خائنانه و نامگذاریهای ابلهانه بغیر از دوران پرافتخارفرقه دموکرات آذربایجان تا سال 1339 ادامه می یابد.در این سال استانهای سوم و چهارم با نامهای آذربایجان شرقی و غربی ایجاد می گردد. در کل کشور ایران به 13 استان و 8 فرمانداری کل(بعدا 11فرمانداری کل) تقسیم می شود.در تقسیمات جدید اگرچه برخی از شهرهای آذربایجان به استانهای مجاور داده می شود و متاسفانه همدان بعنوان فرمانداری کل شناخته میشود اما خوشبختانه استانهای آذربایجان شرقی و غربی از تیغ پان آریانیسم پهلوی تاحدی درامان می مانند.در این تقسیم بندی استانهای اردبیل و زنجان جز استان آذربایجان شرقی هستند. در این میان آستارا که قبلا بخشی از شهرستان اردبیل بود خود در سال 1337 به یک شهرستان تبدیل شد.
4- طی دهه های گذشته یکی از مهمترین خواسته های مردم اردبیل و محال اطراف ان تاسیس یک استان جدید با مرکزیت اردبیل بود. در واقع اردبیلیها بر این امر اصرار داشتند که با توجه به تاریخ درخشان چندین هزار ساله شهر ،اردبیل برای استان شدن کاملا لیاقت دارد و محق است تا تحت نام ?آذربایجان شرقی? بودجه مخصوص بخود را داشته باشد.لازم به ذکر است که موضوع استان شدن شهرستان اردبیل مطلقا به معنای تلاش برای جدا شدن از شهرستان تبریز نبود چراکه اساسا شهر قوجامان تبریز نه فقط برای اردبیلیها بلکه برای همه آذربایجانیهای جهان از دیرباز بعنوان سمبل مطرح بوده است.
5- در تاریخ 22 مهرماه سال 1371 از دواستان پیشنهاد شده آذربایجان شرقی به مرکزیت اردبیل و گلستان به مرکزیت گرگان از سوی وزارت کشور، تاسیس استان جدیدی به مرکزیت اردبیل مورد موافقت هیات دولت قرار گرفته ، لایحه ای با نام تاسیس استان سبلان به مجلس چهارم شورای اسلامی فرستاده شد. لایحه تاسیس استان سبلان به شماره ترتیب چاپ 316 از طرف هیات دولت وقت به کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس چهارم ارجاع می گردد.
6- کلیات این لایحه در 22/10/71مورد تصویب نمایندگان مجلس چهارم شورای اسلای قرار می گیرد.با تصویب این لایحه به دولت اجازه داده می شود تا استان جدید آذربایجان شرقی به مرکزیت اردبیل و استان تغییر نام یافته آذربایجان مرکزی به مرکزیت تبریز را تاسیس کند. به این صورت به رغم شدید ترین مخالفتها با بقای نام آذربایجان بر استان اردبیل، کلیات لایحه ?تغییر نام استان آذربایجان شرقی به مرکزیت تبریز به آذربایجان مرکزی و تاسیس استان آذربایجان شرقی به مرکزیت اردبیل? در شور اول به تصویب می رسد و بحث در خصوص تعیین نام دقیق استان به شور دوم مجلس در خصوص این لایحه موکول می گردد.بعبارتی دیگر اصل تاسیس یک استان جدید به مرکزیت اردبیل مورد توافق قرار گرفته بحث انتخاب نام که در واقع مهمترین بخش این لایحه را تشکیل می دهد به شور دوم مجلس واگذار می شود.
7- در جلسه مورخ 15/1/72 لایحه تاسیس استان سبلان با تغییراتی که در عنوان و متن داده میشود بنام لایحه ?تغییر نام استان آذربایجان شرقی به مرکزیت تبریز به آذربایجان مرکزی و تاسیس استان آذربایجان شرقی به مرکزیت اردبیل ? در دستور کار مجلس چهارم قرار می گیرد.
8- بصورت غیر منتظره ای در جلسه نودو هشتم روز یک شنبه 22 فروردین ماه سال 1372 نمایندگان مجلس شورای اسلامی در شور دوم خود، تاسیس استان جدید را با نام استان اردبیل تصویب می کنند!
9- در 24 فروردین ماه سال 1372 یعنی دو روز بعد از تصویب لایحه تاسیس استان اردبیل ناگهان مجلس ترحیمی که در مسجد دانشگاه تهران به یاد شهدای قره باغ و با شرکت صدها تن از دانشگاهیان برگزار شده بود تبدیل به تظاهرات پرشور قریب به ده هزار تن از آذربایجانیهای تهران و تجمع اعتراض آمیز آنها در برابر سفارت ارمنستان گردید.در این تظاهرات که در خیابان انقلاب و درواقع درقلب تهران و بدون اخذ مجوز برگزار شد ضمن اعلام نفرت از جنایات ارمنستان ، شعارهای هویت طلبانه بسیاری سر داده شد.همچنین تظاهرات کنندگان خواستاربازگشت نام ابدی آذربایجان براستان اردبیل و همه اراضی تفریق شده از آنا شدند.
10- روز دوشنبه، 30فرودین ماه سال 1372، روزنامه اطلاعات در صفحه سوم خود در دوخط کوتاه نوشت: تهران:خبرگزاری جمهوری اسلامی- در نشست دیروز شورای نگهبان ،لایحه تاسیس استان اردبیل مطرح شد و مغایر موازین شرع و قانون شناخته نشد .
به این ترتیب همه موانع قانونی متصور در امتداد پروسه حذف نام آذربایجان از استان جدید التاسیس با سرعت غیر معمولی طی شد و نام اردبیل اگرچه خود یکی از زیباترین و پرمحتواترین و تاریخی ترین نامهای آذربایجان است جهت حذف نام ابدی آذربایجان ، مورد سوء استفاده قرار گرفت.
11- در تابستان سال 1373 در دانشگاه تبریز طومار مطولی به امضای دانشجویان میرسد که یکی ازبندهای ان بازگشت نام آذربایجان به اردبیل ودیگر شهرهای آذربایجانی تفریق شده از آذربایجان است.گفته می شود این طومارقریب به 10.000امضا داشته است.
12- همزمان با 22 فرودین ماه سال 1383کمیته ای بانام ?کمیته اعاده نام ابدی آذربایجان بر استان اردبیل?(کمیته اعاده نام)ویا ?اردبیل اوستانینا آذربایجان ابدی آدینین قایتاریش کمیته سی(قایتاریش کمیته سی)? با انتشار بیانیه ای اعلام موجودیت می کند.این کمیته تا امروز بیانیه های مختلفی را در خصوص ضرورت بازگشت نام آذربایجان به اردبیل و دیگر استانهای آذربایجانی نشین صادر کرده است.