تشریح دیدگاههای اتحادیه روشنفکران تورکمن ("اتروتو") در قبال مسائل جاری
آذربایجان اویرنجی حرکاتی : درآستانهء اولین سالگرد اعلام موجودیت اتحادیه روشنفکران تورکم (یازدهم اردیبهشت هشتادوهفت) بدینوسیله دیدگاهها و مواضع خود را نسبت به مسائل جاری ابراز میداریم .
"اتروتو" نسبت به نقض آشکار وپنهان حقوق بشر درایران بویژه نسبت به ملت ستمدیدهء تورکمن درحوزه های مختلف اجتماعی و فردی چون ایجاد موانع بوروکراتیک –قضائی و سیاسی با هدف عقب نگهداشته شدگی و آسیمیلاسیون مردم ما!
(بعنوان مثال:منع نامگذاری اسامی تورکمنی بر فرزندان،اماکن ومناطق جغرافیائی وتغییر اسامی تاریخی روستاها وشهرهای تورکمصحراومنع پوشیدن لباسهای ملی دختران تورکمن درمدارس ودانشگاهها واجبارآنان به پوشیدن فرمهای تحمیلی چون مانتو-منع غیرقانونی تکلم وآموزش به زبان مادری درمحیطهای آموزشی، عدم تخصیص امکانات سمعی و بصری بخصوص در رسانه های به اصطلاح سراسرس وحتی محلی شبکه های رادیوئی وتلویزیونی و...)غارت منابع ملی ومراتع واراضی ملت تورکمن وغصب وتقسیم تورکمنصحرا بین مستخدمین دولت باعناوین مختلف و پروژه های توطئه آمیز، نابودی اقتصاد وکشاورزی تورکمنصحرا باهدف اجبار تورکمنها به فروش اراضی وخانه وکاشانه خود به غیر تورکمنها،واردنمودن و توزیع دهشت آور مواد مخدر در تورکمنصحرا باهدف فاسد نمودن نسل جوان وسیاه نمائی آینده ملت تورکمن و فقیرتر وضعیف ترساختن بنیادهای اقتصادی و اجتماعی ملت ما و ناتوانی خلق تورکمن برای مقاومت ومبارزه درمقابل توطئه های نابودگرانهء حاکمیت،ادامهء سیاست ضد خلقی مهاجرت واسکان اقوام غیر تورکمن بویژه سیستانی ها به تورکمنصحرا با هدف تغییر بافت جمعیتی برعلیه ملت تورکمن وایجاد جنگ بیولوژیک و سرکوبی هرچه بیشتر ملت تورکمن وتحمیل محرومیت های مضاعف به ملت ما،اعمال سیاستهای ضد بشری و تبعیض آمیز علیه تورکمنها و تنزل آنها به شهروندان درجه سوم وپائین تر با جلوگیری از ورود فرزندان ما به دانشگاهها و نیز حوزه های استخدامی اداری بویژه در سازمانهای نظامی، انتظامی،قضائی، سیاسی وامنیتی و بطور اخص جلوگیری از ارتقاء کارمندان شایسته تورکمن در رسته های شغلی و صعود به مقاطع مدیریتی متوسط به بالا، سرکوبی روشنفکران و اصناف تورکمن بویژه معلمان ، کارمندان،کشاورزان و صیادان تورکمن که درماههای اخیر برشدت وحدت آن افزوده شده است و سایر مظالم ضد انسانی دیگر هشدار میدهد و ازکلیه نهادهای حقوقی بین المللی برای کمک به ملت تورکمن وحمایت از زندانیان سیاسی تورکمن استمداد می طلبد.
افزایش فشاروسرکوب در تورکمنصحرا(تورکمنستان جنوبی) برمردم بخصوص ماهیگیران فقیر تورکمن که جدیدا با غصب و تخریب منازل و حتی مساجد تورکمنها همراه بوده است، رد صلاحیت های کاملا غیر قانونی وتقلبات گسترده به اصطلاح انتخاباتی حکومت که با استفاده از نیروهای امنیتی و نظامی-انتظامی برعلیه تورکمنها صورت میگیرد نشانهء آشکار خاطر جمعی حاکمیت ازفقدان توانائی مردم و روشنفکران برای نشان دادن واکنش جدی و نیزعدم اعتقاد و التزام تئوریک و عملی هیئت حاکمه به دموکراسی و ملزومات آن است.
عملکرد انحصارطلبانه و تمامت خواهانهء حکومت و پایمال نمودن آشکار قانون ودخل و تصرف بی مهابا در حقوق ملت با استفاده ازمکانیزمهای قرون وسطائی سانسور و اختناق و سرکوب ، فریب و نیرنگ و توطئه درعصر ارتباطات و جهانی شدن بی تردید حاکی از به سخره گرفتن دموکراسی و مردم است بواقع حکومت علنا برای مقولهءمشروعیت هیچگونه ارزشی قائل نبوده وعملا سالهاست برای افکارعمومی داخل و خارج "تره نیز خورد نمیکند".اینهمه نه به واسطه قدرت حاکمیت و ذکاوت سیاسی هیئت حاکمه بلکه به سبب ضعف ملت و نهادهای مدنی، روشنفکران و مبارزین سیاسی است.
دراستقرار و استمرار وضع رقت بار کنونی همهء روشنفکران و حتی خود مردم تقصیر دارند، مردم گرفتار ترس و تشتت اند، روشنفکران دچار تئوری زدگی و جدا افتادگی ازمردم اند- حاکمیت تئوکراتیک با استفاده ازنسخهء قدیمی وبسیار سادهء تفرقه اندازی به حکومت ادامه میدهد،منفعل شدن مردم وبدبینی ایشان به روشنفکران سیاسی مانع ازشکل گیری یک اپوزیسیون قوی مردمی شده و گرفتاری روشنفکران درچمبرهء بحث های زائد و تکراری و کشدار تئوریک و محفلی سبب سکتاریزه شدن جریانهای سیاسی و افراد روشنفکر و نیز گسست علائق و روابط عینی آنها با مردم گردیده است که این موضوع بوضوح بنفع هیئت حاکمهء مستبد تمام شده است.
بزعم ما ، روشنفکران تورکمن بایستی با گذرازموانع موجود چون اگوئیزم و اگوسانتریزم حاکم بر خودوپرهیز ازدامن زدن به بحث های بی ثمر ومجادلات لفظی بی فایده و درگیر شدن با یکدیگر و نهایتا پرت افتادن ازمسائل ومعضلات اصلی جامعه،به بررسی راهکارهای وصول به اتحاد-تشکل وارتباط عملی و تنگاتنگ با مردم بیندیشند/ اکنون وقت آنست که روشنفکران صادقانه رفتار نمایند و با انتقاد ازخود، ازحوزهء تئوری زدگی مفرط به حوزه پراتیک وارد شوند و بجای متلک پرانی سیاسی به یکدیگر و شعار پراکنی بی پشتوانهء ایده آلیستی،با رویکردهای پراگماتیستی به وحدت وتشکیلات علی الخصوص سازماندهی مردم اهتمام ورزند.
"دوصد گفته چون نیم کردار نیست"،پس از سالها سخن از اتحاد نیروهای روشنفکر واعلام حمایت گروههای مختلف ازتشکیل اتحادیه روشنفکران ومبارزان سیاسی ،مع الاسف هنوز هیچ گام شایان ذکری برای تحقق عینی این اتحاد برداشته نشده است،این ضعف غم انگیز در پراتیک ،آنگاه که سخن از تظاهرات وسازماندهی اعتراضات مدنی( مثلا بعنوان نمونه طرح واجرای تظاهرات در بروکسل ومقابل ساختمان پارلمان اروپا) به میان میاید،ضعف در سازماندهی وگسیل نیروهای سیاسی بشدت خودرا نشان میدهد بطوریکه ازبین دهها مبارز سیاسی تورکمن دراروپا ،شرکت کنندگان در تظاهراتی که ازمدتها پیش اعلام وفراخوانی میشود فقط منحصر به دعوت کنندگانی میگردد که تعدادشان ازانگشتهای دست بیشتر نیست و چنانچه شرکت و همکاری تعداد قلیل هواداران سایر گروههای اتنیکی دربین نباشند،بطور اسفباری بایستی اذعان کنیم این حرکت شکست خوره تلقی میشود.
بنظر ما طرح وبسط موضوعی چون "منافع ملی"در حال حاضر کاملا بیمورد میباشد زیرا بحث منافع ملی برای مردمی که دولت واسباب تعیین وتبیین واعمال سیاستهای لازم جهت وصول به اهداف ملی ومنافع ملی خود را دارند حائزاهمیت است اما ملت تورکمن درحال حاضر نه برای رسیدن به "منافع ملی" بلکه برای تضمین" بقای ملی" مبارزه میکند. درحالیکه سیاستهای شونیستی و ستمگرانه ج .ا و پروژه "جنگ بیولوژیک" آن علیه ملت تورکمن درتورکمنستان جنوبی بکلی حیات وبقای ملت مارا هم بلحاظ معنوی وهم مادی درشرف نابودی قرارداده و مافیای موادمخدر هستی جوانان مارا درمعرض خطر جدی قرارداده است، سخن از کدام منافع ملی میتوان گفت؟ ما براین باوریم که گروهها و افراد مدعی مبارزه بایستی آستینها را بالا بزنند و بجای دادن شعار" اتحاد خوب است واتحاد لازم است"،به برداشتن گامهای عملی برای تحقق عینی اتحاد مبادرت کنند. شخصیتهای حقیقی وحقوقی تورکمن بایستی بتوانند پیرامون پرچم وتشکیلات و سایت مشترک خبری وتحلیلی وسمبلهای مبارزهء واحد ملی گرد هم آیند،اتروتو تحقق این آرزوی ملی را درگروازخود گذشتن و فداکاری وگذار ازمرحلهء خود خواهی و خود مرکزبینی میشمارد.
درمورد شرکت درانتخابات مجلس، ما کماکان ضمن تصریح در اینمورد که هیئت حاکمه ذاتا فاقد مشروعیت بوده و بطور غاصبانه برمردم حکم میراند، وانتخابات را دراین سیستم سیاسی-ایدئولوژیک بوضوح ضددموکراتیک میداند ، لیکن شرکت ملت تورکمن برای کسب حداقل کرسیهای نمایندگی مجلس راکاملا ضروری ارزیابی مینماید/ تقلبات گسترده حکومت در تورکمنصحرا و برعلیه کاندیدا های تورکمن دقیقا ازعدم تمایل حاکمیت به حضور حتی یک تورکمن(ولو وابسته به حکومت) درمجلس حکایت میکند.این حکومت هیچ چیزی را که وجود ملتی بنام تورکمن ومنطقه ئی بنام تورکمنصحرا را درسطح کشوری و بلکه جهانی ، یادآوری کند برنمی تابد.لذا تورکمها بایستی حتما درمرحله دوم انتخابات مجلس بویژه درحوزه های آق قلا و بندر تورکمن با قدرت هرچه بیشتر شرکت نمایند و بخصوص هرفردی که در دور اول از حوزه کلاله وگنبد رای نداده است بایستی به آق قلا و بندر تورکمن رفته و درآنجا به کاندیدای تورکمن رای بدهد. مهم اینست که روحیه ملی تورکمنها تقویت شود وتمرین وحدت ومبارزه ملی را به بهانهء انتخابات درمردم تقویت کنیم انتخابات برای ما به مثابه مانوری است که صف ملت تورکمن را درمقابل دشمنانش بطور ملموس وعینی به تصویر میکشد.لذا بایستی ازاین فرصت برای کسب تجربهء حرکت دادن ملت وایجاد حس مسئولیت ملی بهره جست.
اتحادیه روشنفکران تورکمن