یادداشتی درباره بیانیه اخیر دکتر سرورالدین، رئیس دانشگاه تبریز

یادداشتی درباره بیانیه اخیر دکتر سرورالدین، رئیس دانشگاه تبریز

آذربایجان اؤیرنجی حرکاتی (تبریز): اخیراً رییس دانشگاه تبریز طی پیامی، در خصوص "ایام خردادماه"، فرزندان عزیز، دانشجویان گرامی و جوانان برومند ایران اسلامی را مخاطب قرار داده است.

دکتر محمدحسین سرورالدین، استاد گروه شیمی و تحصیل کرده انگلیس، از برکات "دولت مهرورز و عدالت گستر" بر روی کار آمده است. دکتر سرورالدین همراه با تیم مدیریتی فعلی دانشگاه، از دانشجویان آن زمان انگلیس بود که با فتوای آقای خمینی به خانه سلمان رشدی حمله کرده بودند.

سرورالدین کارنامه قابل دفاعی در مدیریت خود بر دانشگاه تبریز ندارد. در زمان مدیریت وی ...

 دانشگاه تبریز برای اولین بار از جمع 8 دانشگاه مادر ایران خارج گشت! سیستم مدیریتی وی کاملاً در سایه حکمرانی حراست آن هم به ریاست محمد عادلی قرار دارد. اطرافیان او، وی را فردی خشک و مغرور قلمداد می کنند که جاه طلبی اش محدود به "عنوان" ریاست دانشگاه تبریز است.

در دو سال اخیر مدیریت و ریاست دکتر سرورالدین بر دانشگاه، در مسائل دانشگاه، کمتر دخالتی از او دیده شده است. گویی اراده ای برای دخالت در امور ندارد. اما پیام اخیر وی به نوعی سنت شکنی محسوب می گردد. سرورالدین این پیام را پس از تعطیلات 15 خرداد با عنوان "پیام رئیس دانشگاه تبریز در خصوص ایام خردادماه" صادر کرده است. شکل ساده چاپ شده این پیام که بدون سربرگ و مهر و امضاست، به نوعی خودمانی و شخصی بودن این پیام را القا می کند. عنوان به شکل زیرکانه­ای انتخاب شده است. عبارت "ایام خرداد" می تواند معانی مختلفی داشته باشد. اما چیزی که باز هم به صورت زیرکانه ای بولد شده و به مخاطبین هشدار داده شده است، "تحرکات ایادی تجزیه طلب" می باشد که باعث دلسردی مردم می شود. در واقع تنهاترین صفت منفی به کار رفته در بیانیه رئیس، تجزیه طلبی است، گویی جریانات ضدانقلابی، دیگر مشکلی برای ریاست دانشگاه ایجاد نمی کنند.

حال این قسمت پیام جناب دکتر را در کنار تحرکات اخیر فعالین دانشجویی قرار می دهیم.

با انتشار اخبار ستاره دار شدن 4 دانشجوی فعال سیاسی دانشگاه، ممانعت از جلسه دفاع کارشناسی ارشد، یکی دیگر از فعالین، تجاوز به حریم خصوصی فعالین دانشجویی و کمیته های انضباطی تازه، اعتراضات گسترده ای آغاز گردید. بیانیه های شدیداللحن انجمن اسلامی، نشریه های پرتیراژ انجمن و پخش بالای آنها، پخش گسترده شبنامه و تراکت به تعداد زیاد، پوشش گسترده خبری با راه اندازی وبلاگ، پوشش اس ام اسی، انتشار خبر از روزنامه های سراسری و سایت های خبری همچون روزنامه اعتماد و سایت های ادوارنیوز و خبرنامه امیرکبیر، بیانیه حمایت انجمن ها و دیگر تشکل ها و تفکرات متعدد دانشجویی و ...، از اعتراضات دانشجویی بود که درست، لبه تیزشان حراست را می آزرد. اکثر مطالب گفته شده در موارد فوق، مقصر شماره یک را حراست معرفی کرده اند و حکمرانی مطلق حراست را مورد اعتراض قرار داده اند. به توجه به نکات گفته شده در بالا، می توان اهداف آقای دکتر از دادن پیام را طبقه بندی کرد:

1-  برای آنکه ترتیب سیستم مدیریتی دانشگاه که بیشترین اعتراض ها نسبت به آن شده است، لااقل در ظاهر طبیعی به نظر بیاید، رئیس مقتدر، پیام به نسبت کوبنده ای جهت ابراز وجود صادر کرده است که می تواند از دو جنبه مورد بحث قرار گیرد. از یک نگاه رئیس دانشگاه در مقابل تمرکز معترضین در مورد ضعف مدیریتی وی، می خواهد همچنان هژمونی خود را به عنوان رئیس دانشگاه به رخ بکشد و از نگاه دیگر حراست را در اعتراضات اخیر تنها نگذاشته و فشار را تقسیم کند.

2-  مورد دیگر نیز مربوط به اوج پیام وی است. "تجزیه طلبی" و "ایام" مربوط به آن، شاید اولین باری است که توسط بیانیه ای، این گونه رسمیت می یابد. در حالی که اخیراً هیچ تحرکی با هویت "تجریه طلبی" در دانشگاه صورت نگرفته و هر چه بوده، تحرکات حراستی ها بر علیه افراد به گمان خودشان، "تجزیه طلب" بود. اعتراضات اخیر فعالین دانشجویی در دانشگاه هم به جز چند مورد بیانیه، حاوی هیچ مسئله ای نبود که از آن بوی تجزیه طلبی و حتی هویت طلبی بیاید. پس چرا رئیس تنها به تجزیه طلبان اشاره کرده و هیچ مشکل و موردی با ضدانقلابیون یا منافقین یا ملحدین و یا راندگان خلق ندارد؟! شاید تیم مشاوره او این گونه تحلیل کرده اند که بیشتر فعالین دانشجویی تبریز را "تجزیه طلبان" تشکیل می دهند و با استفاده از نیروهای خارج از دانشگاه، قدرت غیر قابل کنترلی دارند و باید نوک پیکان حمله را متوجه این طیف فکری کنند. احتمال دیگر نیز این است که مشاوران رئیس با وحشت از اتحاد بی سابقه طیف های مختلف فکری در دانشگاه تبریز، تنها با هدف قرار دادن " تحرکات تجزیه طلبان" قصد ایجاد انشقاق در صفوف دانشجویان دارد.

3-  دانشگاه با ترس از فضای اعتراضی به وجود آمده در دانشگاه و در ادامه تلطیف فضای دانشگاه همچون احکام نسبتاً سبک کمیته انضباطی، با قبول منت گذارانه مشکلاتی در دانشگاه، از دانشجویان "استدعا" می کند که با شرکت در جلسات دیدار ماهیانه  و صندوقهای ارتباطی محرمانه  مشکلات را بازگو نمایند تا در جهت حل آنها تلاش شود. در پایان پیام رئیس، وی از درگاه خداوند موفقیت دانشجویان را در امتحانات پایان ترم خواستار می شود. در واقع همچون پدری خیرخواه، دانشجویان را دعوت به درس خواندن می کند تا کارهای جنبی!

در کل، بیانیه دکتر سرورالدین، رئیس دانشگاه تبریز را می توان در 3 مورد فوق، تحلیل نموده و چکیده آن را در دو عبارت "تلطیف فضا" و "ایجاد اشقاق در صفوف دانشجویان" بیان کرد. البته مسئولین مربوطه، دیگر تا حال باید می دانستند که با جار و جنجال و تجزیه طلب خواندن نمی توان منکر خواسته های به حق هویت طلبان شوند.

گله جک بیزیمکی دیر!