برخورد با آتلیه‌های عکاسی: مگر پلیس محرم زنان مردم است؟

برخورد با آتلیه‌های عکاسی: مگر پلیس محرم زنان مردم است؟

آذربایجان اؤیرنجی حرکاتی: روز گذشته، اخبار برخورد پلیس با آتلیه های متخلف عکاسی در تهران، در قالب گزارش های تصویری به طور گسترده ای در رسانه های داخلی منتشر شد.

تصاویر منتشره حاکی از آن بود که ماموران نیروی انتظامی به برخی آتلیه های عکاسی رفته و به جمع آوری عکس های مشتریان به ویژه زنان - که در حالت های بی حجاب و بعضا نیمه برهنه - بر دیوارهای آتلیه ها نصب شده بود پرداخته اند.

آنها، همچنین آلبوم های متعدد عکس این آتلیه ها را بررسی کرده اند که

 در داخل آنها عکس های خصوصی مردم از جمله عکس های عروس و داماد، عکس های جشن های خصوصی، تصاویر عاشقانه زن و شوهرها و ... وجود داشته که به عنوان "نمونه کار" به مشتریان دیگر نشان داده می شده است.

تا اینجای کار، می توان به پلیس حق داد. زیرا وقتی زن و شوهری به یک آتلیه مراجعه می کنند و در حالت های راحت و خانوادگی عکس می گیرند و آنقدر هم به موضوع حساسیت دارند که تقاضای عکاس خانم می کنند، قطعا راضی نیستند پس از آنکه عکس های خود را تحویل گرفتند، آن آتلیه نسخه های دیگری از آن عکس ها را به دیوارش نصب کند یا در آلبوم هایش بگذارد تا دیگران برای سالهای متوالی به عکس های خانوادگی و خصوصی آنها نگاه کنند و از روی آنها سفارش کار دهند.

اما اشکال عمده ای که بر این کار وارد است، این که خود پرسنل پلیس نیز در این عملیات ویژه، همان کاری را کرده اند که مشتریان دیگر انجام داده اند. طبق آنچه در تصاویر منتشره از حضور پلیس در آتلیه ها مشخص است، بررسی آلبوم های خصوصی افراد که پر از عکس زنان بی حجاب و نوامیس مردم است توسط پلیس مرد ناجا و حتی سرباز وظیفه ها صورت گرفته است!

اگر دیدن عکس های خصوصی زنان مردم توسط مردان نامحرم حرام و گناه است، تکرار این امر توسط مردانی که لباس پلیس به تن دارند نیز قطعا گناه بزرگتری است و اگر دیدن این عکس ها، مشکلی ندارد، اساسا برخورد با این آتلیه ها زیر سوال می رود.

به راستی اگر قرار است با آتلیه هایی که حریم خصوصی مردم و تصاویر زنان را به معرض دید عموم می گذارند برخورد قانونی شود، چرا از پرسنل زن نیروی انتظامی استفاده نمی شود؟

گذشته از این، ناجا یک خطای دیگر را نیز در برخورد با آتلیه های متخلف مرتکب شده است که ابعاد بزرگتری از دیده شدن عکس های خصوصی مردم توسط مشتریان یا ماموران پلیس دارد و آن، انتشار گسترده این عکس ها در رسانه ها با اجازه پلیس است.

در عملیات برخورد پلیس با آتلیه های متخلف، خبرنگاران و عکاسان هم ماموران را همراهی کرده و عکس های زیادی از مراحل این عملیات گرفته و با خود برده اند. حال این سوال مطرح است که چرا پلیس به عکاسان اجازه داده است از عکس های خصوصی زنان مردم عکس بگیرند.

شاید پاسخ داده شود که آنچه در رسانه ها منتشر شده تصاویری است که در آن چشم های زنان شطرنجی شده است و شناخته نمی شوند. به فرض پذیرش پاسخ حاضر ، این سوال مطرح است که آیا عکس های گرفته شده -قبل از انتشار - توسط عکاسان نیز شطرنجی بوده اند؟ آیا وقتی تعداد زیادی عکاس آن هم با مجوز پلیس از آلبوم ها و تصاویر خصوصی مردم عکسبرداری می کنند ، این امکان وجود ندارد که این تصاویر دست به دست بگردد و در اینترنت (و البته بدون ماجرای شطرنجی کردن!) منتشر شود؟!

مخلص کلام اینکه با یک بام و دو هوا نمی توان به ماجرا نگریست، یا اساساً این گونه عکس ها و نمایش آنها در آتلیه ها و آلبوم ها مشکلی ندارد و یا اینکه این کار، غیراخلاقی و غیر منطبق با روحیات و اخلاقیات ایرانی هاست که در این صورت ، "نامحرم"، نامحرم است و پلیس و خبرنگار و مشتری و دیگران هیچ فرقی با هم ندارند... اصلاح خطای صورت گرفته مورد انتظار جامعه است.