بی خبری از وضعیت دانشجویان بازداشتی در تبریز

بی خبری از وضعیت دانشجویان بازداشتی در تبریز

نیما تمدن

چند روز پس از بازداشت شماری از دانشجویان در تبریز، همچنان خبری از سرنوشت آنها در دست نیست و فعالان مدافع حقوق بشر نگران اند که این بازداشت شدگان با بدرفتاری نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی مواجه باشند.

بنا به گزارش منابع دانشجویی در ایران، برادر یکی از بازداشت شدگان نیز پس از مراجعه به زندان تبریز برای پیگیری وضعیت برادرش، بازداشت شده است.

همین گزارش ها می افزایند که نهادهای امنیتی در تبریز، با تحت فشار قرار دادن خانواده افراد بازداشت شده، آنها را از مصاحبه با رسانه ها بر حذر می دارند.

حسن رحیمی، فعال حقوق بشر در تهران، که در ارتباط نزدیک با خانواده بازداشت شدگان است، در گفت وگو با رادیو فردا، در مورد بازداشت شدگان در تبریز گفت: «سجاد رادمهر، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک و عضو سابق شورای انجمن اسلامی دانشکده فنی، به همراه آقای فراز زهتاب و آیدین خواجه ای، هفته گذشته در مقابل درب دانشگاه تبریز توسط ماموران امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند و تا این لحظه هم هیچ خبری به دست نیامده است. آنها در حال ترک جلسه دفاعیه پایان نامه آقای رادمهر بودند که بازداشت شدند.»

رادیو فردا: آیا افراد دیگری هم در تبریز بازداشت شده اند؟

حسن رحیمی: این سه نفر دانشجوی دانشگاه تبریز هستند و علاوه بر آنها، مهندس داریوش حاتمی هم که از دوستان نزدیک این سه نفر است، بازداشت شده است.

ماموران پس از بازداشت او به منزل همه این افراد رفتند و آنجا را جستجو کردند، اما مدرک خاصی پیدا نکردند. صبح روز یکشنبه هم برادر آقای حاتمی، شاهرخ حاتمی، که دانشجوی دندانپزشکی در ترکیه است، در منزل شخصی خود در تبریز توسط ماموران بازداشت شد و از محل ایشان هم اطلاع دقیقی در دست نیست.

 تا به حال درباره اتهام این افراد چه گفته شده است؟ خانواده هایشان که به نهادهای انتظامی و قضائی در تبریز مراجعه کرده اند، چه جوابی گرفته اند؟

تاکنون مراجعه خانواده این افراد به زندان و اداره اطلاعات تبریز، نتیجه ای نداشته است. به اینها گفته شده است که بعد از چند روز احتمالا خبر مشخصی در این رابطه به آنها اعلام می شود. البته گفته شد که سجاد رادمهر روز شنبه تماس تلفنی کوتاهی با خانواده اش داشته و لباس گرم خواسته است.

سابقه این افراد چه بوده؟ آیا دلیلی برای بازداشت آنها وجود دارد؟

هر پنج نفر بازداشت شده، در فعالیت های خود کاملا از شیوه های مدنی، استفاده می کردند و به هیچ عنوان روش های غیر مدنی را در پیش نمی گرفتند. سجاد رادمهر یکی از اعضای انجمن ادبی سهند بود و همچنین مدیر مسئولی و سردبیری چند نشریه دانشجویی را هم به عهده داشت.

ظاهرا دلیل اصلی این دستگیری، تحصن بیست و دوم اردیبهشت ماه آقای رادمهر است، که در اعتراض به کارشکنی مسئولان دانشگاه تبریز، در برگزاری جلسه دفاع از پایان نامه اش، تحصن کرد و این اقدام پس از همراهی تعداد زیادی از دانشجویان، و با قول مساعد مسوولان دانشگاه به پایان رسید.

جلسه پایان نامه ایشان چندین بار توسط مسئولان دانشگاه لغو شده بود و آقای رادمهر ناگزیر شد که به تحصن و اعتصاب غذا در دانشگاه اقدام کند.

آقایان آیدین خواجه ای و فراز زهتاب نیز که از دانشجویان رشته حقوق و عضو انجمن اسلامی دانشکده علوم انسانی هستند، آقای رادمهر را در این تحصن همراهی کرده بودند و همچنین این دو نفر، به دلیل مشارکت در تحصن خرداد ۸۶، به دو ترم تعلیق از تحصیل نیز محکوم شده بودند. مهندس داریوش حاتمی فعالیت خاصی نداشته، ایشان افسر وظیفه ارتش است.

بیستم خردادماه هم آقای عسگر اکبرزاده، که از دانشجویان هویت طلب دانشگاه پیام نور است، بازداشت شد که چند روز قبل به قید وثیقه از زندان آزاد شده است.

حمید والائی، از اعضای مجمع دانشگاهیان آذربایجانی، نیز نیز بیست و پنجم تیرماه، زمانی که در ستاد خبری اطلاعات شهر تبریز حاضر شده بود، بازداشت شد.

شما در معرفی یکی از دانشجویان، او را به عنوان فعال «هویت طلب» معرفی کردید. آیا می توان این عنوان را برای همه دانشجویان بازداشت شده اخیر در تبریز به کار برد؟  

همه این دانشجویان به نوعی در ارتباط با خواسته های هویت طلبانه بازداشت شده اند و فعالیت های این تعداد نیز بیشتر در راستای احقاق حقوق انسانی مردم آذربایجان بوده است.

این عنوان «فعالیت هویت طلبانه» یا «هویت طلبی» به چه معنا است که مخالفت مقامات رسمی را در پی دارد؟

در حال حاضر، فعالان هویت طلب، به کسانی اطلاق می شود که در راه احقاق حقوق مردم آذربایجان درحال فعالیت هستند. خواسته این ها، به رسمیت شناخته شدن زبان ترکی در مناطق ترک نشین و رفع تبعیضات زبانی و فرهنگی و همچنین رفع تبعیض های اقتصادی در منطقه آذربایجان است.

ولی متاسفانه دولت حتی از ظرفیت های قانون اساسی جمهوری اسلامی و همچنین آنچه در منشورهای بین المللی حقوق بشر نیز موجود هست، استفاده نمی کند.

متاسفانه در مناطق غیر فارس نشین، شاهد تبعیض های مختلفی هستیم و بالطبع،  دانشجویان این مناطق در راستای احقاق حقوق قانونی خود تلاش می کنند و به ناچار هزینه هایی را هم پرداخت می کنند.

آیا این درست است که عنوان «فعالیت های هویت طلبانه» داشتن، به عنوان فعالیت های تجزیه طلبی تلقی می شود؟

ممکن است در بین افرادی که معمولا در آذربایجان بازداشت می شوند، کسانی هم باشند که ادعای استقلال آذربایجان را داشته باشند، ولی من به قطعیت می توانم بگویم که بیشتر این افراد، حداقل در فعالیت های خود این طور نشان داده اند که قائل به قانون اساسی جمهوری اسلامی و منشورهای بین المللی حقوق بشر هستند.

آنها خواستار رفع تبعیض های موجود در آذربایجان هستند و در فعالیت های این افراد به هیچ عنوان فعالیت های تجزیه طلبانه دیده نمی شود. مگر در مواردی بسیار خاص، که اگر بوده هم این عده توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده اند. ولی در بین همین افرادی که در چند روز اخیر بازداشت شدند، فعالیت های تجزیه طلبانه به هیچ عنوان مشاهده نمی شود.