چیلتیک - 3

چیلتیک - 3

آذربایجان اویرنجی حرکاتی :

به بهانه تایید صحت انتخابات در برخی از حوزه های انتخاباتی

ما همه بخوبی می دانیم سلامت و صحت هر انتخاباتی مهمترین عامل در تامین آزادی و دموکراسی انتخاباتی همچنین در جهت مشارکت احزاب- طیف های گوناگون جامعه- داوطلبان-  گروههای ذی نفع و رای دهندگان محسوب میشود. صحت و سلامت انتخابات اولین اصل انتخابات آزاد و دموکراتیک است و انتخابات آزاد و رقابتی اساس حکومتهای دموکراتیک را تشکیل می دهد. به این

ترتیب که رای دادان یعنی وجود رقابت و رقابت یعنی تلاش برای کسب قدرت و مناصب دولتی در جهت اعمال نفوذ بر سیاست های عمومی ومنابع دولتی است. لذا لازمه  بر گزاری سالم و رقابتی انتخابات وجود ساز و کارها و نظام حقوقی است که به ترویج رفتار صحیح انتخاباتی و حفظ اصل آزادی و بی طرفی در انتخاباات بیانجامد.

نظامهای حکومتی دموکراتیک در دنیا این هدف را با استانداردها و معیارها گوناگونی به انجام می رسانند ولی اساس همه آنها را می توان در چند مورد جمع بندی کرد:

1- تضمین مشارکت همه احزاب- طیف ها- گروه ها- سلیقه ها وشخصییت های سیاسی اجتماعی کشور.

2- تضمین وجود رقابت آزاد و منصفانه در بین تمامی شرکت کنندگان در انتخابات.

3- تضمین فدرت انتخاب آزاد برای رای دهندگان جهت انتخاب نمایندگان و احزاب یا ططیف منتخب خود.

4- تضمین انعکاس رای مردم در نتایج انتخابات.

بدیهی است که همه موارد بالا با هدف افزایش میزان مشارکت مردم و مشروعیت بخشی به انتخابات انجام میگیرد. معیارهای ذکر شده به عنوان اصول برگزاری انتخاباات آزاد- بی طرف و سالم به عنوان یکی از فاکتورهای حقوق  بشر مطرح می باشد. البته عواملی نیز همیشه سلامت و دموکراتیک بودن انتخابات را زیر سؤال برده اند از آن جمله: زمینه های اجتماعی سیاسی- فرهنگ سیاسی حاکم بر جامعه و از همه مهمتر نوع سیسیتم حکومتی حاکم.

کشورهایی که حکومت قانون و دموکراسی در جوامعشان نهادینه شده و سیسیتم سیاسی مسؤول و پاسخگویی در قبال مردم دارند روند انتخابات نیز در آنها به مراتب شفافتر و آزادانه تر است و معیارهای انتخاابت سالم در آنها به اجرا گذاشته می شود.

اما در حکومت های توتالیتر و دسپوتیزم مانند ایران که هنوز اولین معیار سلامت انتخابات یعنی " تضمین مشارکت همه احزاب- طیف ها- گروه ها- سلیقه ها وشخصییت های سیاسی اجتماعی کشور"  در آن به اجرا در نمی آید طبعا" سایر معیارها نیز عقیم مانده و نمود عملی پیدا نکرده  نهایتا" سلامت و صحت آن انتخابات مورد تردیدی بزرگ قرار می گیرد. دلیل بر این مدعا رد صلاحیت بسیاری از کاندیداهای احزاب- طیف های سیاسی و شخصیت های منتصب به آنان و حتی بایکوت وسانسور کلی جریان های سیاسی اجتماعی از جمله حرکت ملی آذر بایجان جنوبی و... است.

در نهایت نتیجه چنین اعمالی انتخابات غیر آزاد- غیر سالم و غیر دموکراتیک در ایران و سرانجام آن نیز مشارکت تنها23% مردم تبریز(به عنوان مثال در آذربایجان)در انتخابات میانجامد. خود بهتر می دانید که بر اساس معیارهای جهانی و دموکراتیک عدم مشارکت مردم مساوی است با عدم مشروعیت انتخابات که شامل صحت و سلامت انتخابات نیز می شود.

و اما این مساله نشان از هشدار و شاید اتمام حجتی است در جهت گفتن "نه" بزرگی از سوی ملت آذربایجان به نظام شوونیسم فارس سانترال در ایران و "آری" بزرگ تری به حرکت ملی آذربایجان جنوبی به عنوان حرکتی سیاسی اجتماعی در راه کسب حق تعیین سرنوشت ملت آذربایجان.

گله جه ک  بیزیمدیر

فعال دانشجویی- آراز اردبیللی